De kop is er af!

Om 21.00 gaan slapen, wat redelijk lukte. Mijn god wat maken die wandelaars een herrie bij het naar bed gaan. Mijn onderbuurvrouw heeft in bed innig afscheid genomen vsn haat, naar mijn idee, nieuwe cammino vriend.
Bijzondere ervaring. Maar goed, vanmorgen weer hetzelfde gekwetter van wandelaars die op staan. O
m 7 uur hielden ook wij het voor gezien en zijn we opgestaan. Zoals ik zei lag ik boven in het stapelbed en bij het over het trapje naar beneden gaan miste ik 2 spijltjes en klapte met mijn heup en arm tegen de zijkant van het bed. Schade viel mee, zal wel blauw worden. Daarna op weg, ontbijtje onderweg en ab ins Greune! De tocht begon met wat gesteggel! Mat was er zeker van dat we op de route van de wandelaars zaten. Dit zou zo maar kunnen, want de weg was met de fiets bijna onbegaanbaar. Waarschijlijk heeft hij zo rond deze tijd ook ontdekt dat hij de helf van de kaarten van de Garmin is vergeten te laden. Gelukkig heeft hij wel uren voorpret gehad van dit speeltje, samen met Lei en Piet. En het oldschool reisboekje blijkt het ook goed te doen. Het was een prachtige tocht vandaag, we dachten nog wat energie over te hebben na Puente la Reina, ons doel voor vandaag. We hebben er nog een colletje aangeplakt in de snikhete zon (40 graden) viel dit niet mee. Super mooie auberge gevonden, vlak naast de kerk op t hoogste punt van t dorp.