Ubermut is des Taufels Tot

Met druppel aan de neus begonnen vanmorgen, want 't was mistig en voor onze caminobegrippen erg koud. Onderweg de sandalos moeten omruilen voor dichte schoenen, want ik kreeg de peddalos niet meer rond. Maar we kwamen nog aant zweten! Van flink op de lampada schudden was gisteren niet meer gekomen, want deur van auberge sloot om 22 uur en dat was ook echt tijd om te gaan slapen. Ik ging ervan uit dat we het ergste hadden gehad, hoewel een
Pools meisje op een hele slechte racefiets mij gisteren al waarschuwde voor wat nog komen moest en Piet in zijn reactie ook al voorzichtig aangaf dat de laatste 140 km. ook nog zwaar zijn. En dat was inderdaad zo! Om een uur of 9 kwamen we tot de ontdekking dat we
in het overzicht van zware klimmen er een van 12 km over het hoofd hadden gezien. Dit viel tegen, de klim was zwaar en over drukke weg. Dit werd later wel goed gemaakt toen we samen met de wandelaars door mooie oude dorpjes fietsten. Wandelaars zijn nu in grote getalen aanwezig. Hele families lopen de laatste 100 km. van de Camino. Tijdens onze reis keken veel mountainbikers vol bewondering naar onze fietsen ( en bagage), maar vandaag dachten een paar Bleudhammelen dat het electrofietsen waren. Met respect voor de electrofietser, die we hier trouwens nog niet hebben gezien, maar dat wil je toch niet horen na 900 km. hard werken. Al met al een zware maar wederom mooie dag en slapen we in een gloednieuwe auberge in Melide, +/- 60 km. voor Santiago. En het is hier kermis!!!!