Cruz de Ferro 18 aug.

Gisteravond om 21 uur naar bedje. Om 6 uur op en in het donker begonnen aan de klim naar Cruz de Ferro. Het was soms zwaar, maar goed te doen. Boven aangekomen, blijkt dit toch een bijzonder gevoel teweeg te brengen, wat natuurlijk de nodige emoties losmaakt. Hier de tijd genomen om alle last achter te laten van ons zelf, maar natuurli
jk ook van ieder die ons van huis uit een steentje heeft meegegeven. In gedachten ook de last achter gelaten van de gene die ziek zijn of het om andere reden moeilijk hebben. We hebben daar een tijd gestaan om het speciale gevoel te ervaren en te zien hoe anderen dit voor ons deden. De afdaling erna was minder heftig dan we vooraf deden vermoeden. We zijn goed beneden gekomen! Het was zondag dus veel kerken waren open, dusssss, veel stempels. Als dank ook heelllll veellll kaarsen laten branden. Onze zitvlakken doen het nog steeds goed, met dank aan uierzalf en bephantene. Alleen het bot boven mijn stuitje wil er uit. Dit was met trainen ook al zo en het wordt er hier niet minder op. Gelukkig heb ik tijdens het fietsen niet veel last van.Vandaag is ons slaapplaatsje in een oud klooster in Villafranca del Bierzo, samen met 2 jonge dames op een kamer. (75 km. ) Het weer is bijzonder goed, maar na 14 uur wordt het echt te warm om te fietsen (36 gr.) Morgen dus weer vroeg weg voor de volgende zware dag.